26/3/1989
Sevgili Ali Nurettin,
Yeni bir yazarın yeni bir başağrısı olduğunu, okurun ondan kendini koruması gerektiğini kim söylemişse, doğru söylemiş. Ama genç bir yazarın bir öykü-tutkununa kendini okutamayacağını ileri süren kimse, yanılmış. Öykülerini okuyalı epey oldu. Ne var ki, araya kendi kitabımın kaçınılmaz düzeltileri, Borges’in çevirisinin yeniden gözden geçirilmesi, çevirinin bitirilmesi gibi işler girince, hemen yazamadım.
Öykülerinden bir anlamda uzaklaşmana yazıklanmadım, sevindim. Kurguya önem veren bir yazarsın ama bana tıp mesleğine ilişkin konulara, meslek gereği karşılaştığın kişilere fazla bir çarpıcılık katıyorsun gibi geliyor. Diyeceksin ki, bu ilk kitap daha! Ben de diyeceğim ki, bu işin ilki sonu yoktur. Yani Horoz Vakti Hikayecileri'ni yazan biri, Tüketilneyen’in oldukça sıradan lirizmine, 42 Yazı'nın Çay ve Sempati kolaylığına düşmese keşke. Hem Borges ve caz, hem de Memduh Şevket ve Müzeyyen Senar... Hele güzel bir kurguyu "emekli bir memura" vermen... Elbette, bunlar denenemez demiyorum ama bu durumda, denenmiş olmuyorlar. Daha inişsiz-çıkışsız bir öykü dünyası kuracağına güveniyorum, bana iyilik-sağlık haberlerini ileteceğine de.
Sevgiler.
Öykü yazarı Tomris Uyar’ı Temmuz 2003’de kaybettik.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder