Gündökümü / Ali Nurettin Gürses: Ağustos 2011

Ali Nurettin / alinuri / dralinuri

Benim rahmetli babaannem (gelininin gözünde iticiliğini sanki bilerek arttırmak ister gibi) ben doğduğumda "bunun adını ya Heyrettin koyun ya Nurettin" demiş. Annem korku içinde "Heyrettin olmasın da, madem Nurettin olsun!" demiş. Ama annem kendi babasının adını da önüne ekleyip kabul ettirmiş, olmuş Ali Nurettin. Çocukluk ve ilkokul yıllarımda adım hep Nuri oldu nedense. Nuri aşağı Nuri yukarı, hiç sevmedim, üstelik o yıllarda rahmetli komik Vahi Öz'ün Horoz Nuri'si de ezdi henüz oluşmamış karizmamı. Üniversite yıllarında ben de kendime bir oyun ettim, adım oldu Ali Nuri. Bayağı tuttu bu isim. Bana önüne Ali ekleyerek seslenenler, anlaşıldı ki üniversite çevremdekiler. İlk öykü kitabım yayınlanacağı zaman yayıncım şair Ahmet Telli ismimi Ali Nurettin olarak şık bulduğunu söylemişti. O aralar Sanat Olayı dergisine öyküler verirdim, bir keresinde Attila İlhan'la söyleşirken ona da teyid ettirmek istedim, "yazar olarak Ali Nurettin kulağa daha hoş geliyor" demişti. Hacettepe'deki uzmanlık eğitimi yıllarımda dr.alinuri olarak dikiş tutturdum ise de, sonradan uzman olup ortaya döküldüğümde halkımın bana "Nurettin bey" demesi ile yüz yüze geldim. Yazışmalarda "A.Nurettin" şeklinde ismimi güdüklemelerine hep isyan ettim. Profesyonel hekimlik yaşamımda hastaların benden Nurettin Bey değil de Ali Bey olarak söz etmelerinden hep mutlu oldum. Ama levha yazılarına "A. Nurettin" yazmaları beni mutsuz etti, bazan "Ali N." şeklindeki levhalara bile razı oldum. Müslüm Gürses ya da Yıldırım Gürses'le akraba olmadığımı hep belirtmek zorunda kaldım. Doğurttuğum bebeklere ön isim olarak Ali koymalarından hep mutlu oldum. Çalıştığım hastanelerde diğer Ali beylerle karıştırılmaktan yoruldum. Kısacası ismin yalın halinin bile başa belâ olabileceğini yaşadığımdan isim seçmede çok zorlanmış olsak da; kızımızın adının Yasemin değil de sadece Yasmin olmasını yine de yeğledik.

şiir köşesi

NELER YAPMALI
(şiir: Can Yücel)

Öyle sabah uyanır uyanmaz yataktan fırlama
Yarım saat erkene kurulsun saatin
Kedi gibi gerin, “ohh ne güzel yine uyandım” diye sevin...
Pencereni aç, yağmur da olsa, fırtına da olsa nefes al derin derin
Yüzüne su çarpma, adamakıllı yıka yüzünü serin serin
Geceden hazır olsun, yarın ne giyeceğin
Ona harcayacağın vakitte bir dilim ekmek kızart
Çek kızarmış ekmek kokusunu içine
Bak güzelim kahvaltının keyfine...
Ayakkabıların boyalı olsun, kokun mis,
Önce sana güzel gelsin aynadaki siluetin
Çık evinden neşeyle, karşına ilk çıkana gülümse, aydınlık bir gün dile
Sonra koş git işine, dünden, önceki günden,
Hatta daha da eskiden yarım ne kadar işin varsa hepsini tamamla,
Ohhh şöyle bir hafifle
Bir güzel kahve ısmarla kendine, seni mutlu eden sesi duymak için “alo” de
Hiç işin olmasa da öğle üzeri dışarı çık
Yağmur varsa ıslan, güneş varsa ısın, hatta üşü hava soğuksa
Yürü, yürürken sağa sola bak, öylesine değil, görerek bak
Çiçek görürsen kokla, köpek görürsen okşa, çocuk görürsen yanağından makas al..
Sonra, şöyle bir düşün, kimler sana yol açtı, sen çok dar da iken kimler seni ferahlattı, hani kapını kimsenin çalmadığı günlerde kimler kapını tıklattı?
Ne kadar uzun zamandır aramadın onları değil mi?
Hadi hemen uğrayabilirsen uğra, arayabilirsen ara
Hatırlarını sor, öyle laf olsun diye değil, kucaklar gibi sor..
Bu sadece onların değil, senin de yüreğini ısıtacak, yüzünde güller açtıracak..
Günün güzeldi değil mi?
Akşamın da güzel olsun..
Yemeğin ne olursa olsun, masanda illaki kumaş örtü olsun..
Saklama tabakları, bardakları misafire
Sizden ala misafir mi var bu dünyada
Ailecek kurulun sofraya, öyle acele acele değil, vazife yapar gibi hiç değil,
Şöyle keyife keyif katar gibi, lezzete lezzet katar gibi, eksik bıraktıklarını tamamlar gibi tadına var akşamının..
Gece evinde, dostların olsun
Sohbet mezen, kahkahan içkin olsun..
Arkadaşım, hayat bu daha ne olsun?
Ama en önce ve illa ki sağlık olsun!

Can Yücel

OKUDUKLARIM... INTERNETTEN BANA ULAŞANLAR... NOT ALMAYA DEĞER GÖRDÜKLERİM...

Asya'da maymun yakalamak icin kullanilan bir cesit tuzak vardir. Bir Hindistan cevizi oyulur ve iple bir agaca veya yerdeki bir kaziga baglanir. Hindistan cevizinin altina ince bir yarik acilir ve oradan icine tatli bir yiyecek konur.. Bu yarik sadece maymunun elini acikken sokacagi buyukluktedir. Yumruk yaptiginda elini disari cikaramaz. Maymun tatlinin kokusunu alir, yiyecegi yakalamak icin elini iceri sokar, ama yiyecek elindeyken elini disari cikarmasi olanaksizdir. Sıkıca yumruk yapmis el, bu yariktan disari cikmaz. Avcilar geldiginde maymun cilgina doner ama, kacamaz. Aslinda bu maymunun tutsak eden hicbir sey yoktur onu sadece, Onun kendi bagimliliginin gucu tutsak etmistir. Yapmasi gereken tek sey elini acip yiyecegi birakmaktir. Ama zihninde acgozlulugu o kadar gucludur ki, Bu tuzaktan kurtulan maymun cok nadir gorulur. Bizleri de tuzaga dusuren ve orada kalmamiza neden olan sey, arzularimiz ve zihnimizde onlara bagimli olusumuzdur. Tum yapmamiz gereken elimizi acip benligimizi, bagimli oldugumuz seyleri serbest birakmak ve dolayisiyla ozgur olmaktir!!!

Köşe Yazarlarından...

GDO’lu diyet tarifleri

YILMAZ ÖZDİL

Haliyle panik halindesiniz... “Nasıl anlarız? Genetiği değiştirilmiş organizma yemekten nasıl kurtuluruz?” filan.
Şöyle...

Annaneniz öpülesi elleri parçalanırcasına, ovalaya ovalaya tarhana yaparken, siz, “Aman annane be, boş versene” deyip, marketten hazır çorba alıyordunuz ya... Annane rahmetli oldu ve siz, o tarhananın tarifini annaneden alıp, bir kenara yazmadınız ya... İşte o nedenle, siz, genetiği değiştirilmiş organizma yemekten kurtulamazsınız maalesef.

Ne verirlerse... Onu yiyeceksiniz.

Kız evlat yetiştiriyorsunuz, en iyi okullara gönderiyorsunuz... Piyano çalıyor, İngilizce konuşuyor, Grammy alanları tek tek biliyor. Bilmeli... Ama alt tarafı limon, şeker ve su kullanıp, limonata yapmasını bilmiyor! Yoğurdu çırpıp, ayran yapamıyor, ayran... İşte o nedenle, kızınız, genetiği değiştirilmiş meşrubat içmeye mahkûm maalesef... Torunlarınız da.

Zahmet edip sütlaç yapmadığınız için, kek yapmaya üşendiğiniz için... İçinde ne olduğunu bilmediğiniz gofretleri, mısır patlaklarını kemiriyor sizin oğlan! Hamur tutmayı, şöyle mis gibi ıspanaklı bi börek yapıp, çantasına koymayı bilmediğiniz için, hamburger bağımlısı oldu. Tahin-pekmezi “köylü işi”, vıcık vıcık yağ fışkıran kremaları “modernite” sandığınız için, daha 10 yaşında ayıya döndü, yuvarlana yuvarlana yürüyor, tıkanıyor, merdiven çıkamıyor.

Size zor geliyor ama, zor mu evde yoğurt yapmak? İstanbul’un güneşi müsait değil, anlarım, zor mudur İzmir’de, Antalya’da, Adana’da evde salça yapmak? Şikâyet edip duruyorsun, içine katkı maddesi konuyor, zorla beyazlatılıyor diye... İster tam buğday unundan, ister çavdardan, hakikaten zor mudur evde ekmek yapmak? Bütün ailen kabız... Tonla para verip, abuk sabuk ambalajlı-meyveli saçmalıklardan medet umacağına, niye öğrenmiyorsun kabak tatlısı yapmayı?

Güya, çoluğunu çocuğunu düşünüyorsun, taze taze yesinler diye, pazara gidiyorsun... Eğri büğrü biberlere, doğal olduğu için tuttuğunda ezilen domateslere ağız burun kıvırıyorsun, hormonlu, tornadan çıkmış gibilerini alıyorsun... Ne işe yaradı senin pazara gitmen?

Kocanız da, bu satırları okuyup, size akıl verecek şimdi... Söyleyin ona, ukalalık etmesin, götürün aktara, hatmi çiçeğiyle zencefili birbirinden ayırt etsin, ondan sonra konuşsun!

Enginar, börülce, radika, cibes pişirmekten haberin yok; gazetelerin tiraj almak için kıçından uydurduğu kıçımın uzmanlarından fıldır fıldır brokoli tarifleri öğreniyorsun... Brüksel lahanası yiyerek mi AB’ye gireceğini sanıyorsun?

Çin’den bal getiriyorlar mesela... Taaa Arjantin’den, Meksika’dan bal getiriyorlar. Neymiş efendim, içinde genetiği değiştirilmiş organizma olabilirmiş falan... İçinde tavuk ibiği, maymun kulağı olmadığına şükredin! Ben iddia ediyorum... Kaşla göz arasında frankeştayn ürünlere kapıları açan arkadaşlarla, Amerikan çiftçilerinin avukatı profesörlerimiz, sırf karakovan balına sahip çıksa, Şemdinli’de, Pervari’de terör bile azalır, terör bile.

Uzatmayayım. Mutfak genetiğimizi kaybettik biz.

Elin adamı, mısırdan, soyadan, domatesten önce beynimizin DNA’sını değiştirdi!

Hurrraaa diye köyden kente göçerken, dışarda tıkınmayı şehirleşme zannettik. Ambalajlı ürün tüketmeyi, zenginleşme zannettik.

Dolayısıyla, ya kafayı değiştirip, özümüze döneceğiz... Ya da ne verirlerse onu yiyeceğiz.

özlü sözler

Ben hep kendime çıkan bir yokuştum." (Özdemir Asaf)

Şanssızlığa katlanabiliriz , dışarıdan gelir; rastlantısaldır. Yaşamda bizi asıl yaralayan , yanlış seçimlerimizdir. (Oscar Wilde)

En çok hoşumuza giden insan, kendimize benzettiğimiz insandır. (Moliere)

Güzel olan sevgili değildir, sevgili olan güzeldir. (Tolstoy)

Hayat merdivenlerini çıkarken, insanlara iyi davranalım. Çünkü inerken gene aynı insanlara rastlayacağız. (Cenap Şahabettin)

Aşk, imkansız birçok şeyi mümkün kılar. (Goethe)

Erkekler kadınların ilk aşkı, kadınlar erkeklerin son aşkı olmak ister. (Oscar Wilde)

Gündökümü / Ali Nurettin Gürses

sayaç

Kahraman Kim?

24 Ağustos 2011 Çarşamba

Havuz

İzleyiciler

Jill Bolte Taylor'un beyin üzerine bilgi turu

21/5/1993